Als snel spreken we (onbewust) een oordeel over iets of iemand uit. Denken voor een ander en invullen wat een ander voelt of waarom iemand iets doet of een situatie is zoals hij is.
Het zal wel zo zijn… omdat ie…
hij doet zo…. want….
ik zou zoiets nooit niet kunnen of doen….., als ik….
Jij bent….want…
Het hoort zo…. want..
Invullen voor een ander, oordelen in de volksmond, schept niet alleen heel veel onrust maar heeft ook invloed op iemands eigenwaarde. Oordelen is een aangeleerde manier van denken waarmee we onszelf groot (willen) houden.
We zouden ons eens af moeten vragen waarom we vinden dat dat nodig is, en waarom het zo lastig is om
dat niet te meer te hoeven doen.
Iemand zijn waarheid, en wat goed of fout is verschilt nou eenmaal per persoon.
Een oordeel is het niet begrijpen van de ander of de situatie. Ik zie het daarom als een strijd tussen gevoel en verstand!
Met als gevolg gezien willen worden, erkenning zoeken en constant bevestiging nodig hebben.
Zelfs bij onze kinderen oordelen we dagelijks. En wanneer dit al op jonge leeftijd gebeurd nemen kinderen dit verder mee.
Je bent lief, als je opruimt goed gedaan!
Je bent braaf als je netjes je bord leeg eet!
Als je slaat ben jij stout!
Als je de puzzel goed maakt ben jij een grote vent!
Met hetzelfde gevolg als bij onszelf, het nodig hebben om constant gezien en gehoord te worden en om bevestiging vragen
”kijk kijk” mama” kijk mij!!! “Ik kan dat toch niet” en ”doe ik dat wel goed?”
We vergeten om de situatie en het gevolg op te merken, en in plaats daarvan beoordelen we het kind. Door te oordelen stop je met kijken.
Wat fijn dat alles is opgeruimd, nu kunnen we straks alles weer vinden, het is je gelukt!
Het is fijn als je eten op is, dan heb je straks geen honger meer dat is fijn.
Ik zie dat jij iemand slaat, vind je dat fijn?
Opmerken ipv oordelen bouwt zelfvertrouwen op en laat dat nou net hetgeen zijn wat ervoor zorgt dat wij en onze kinderen niet constant zoveel moeite hoeven te doen om gezien en gehoord te worden.
Laat je oordelen los, en sta open om te ontvangen!
Tekst-Sanne Blom
