Een bang klein meisje
Haar moeder verteld me dat haar dochter doodsbang is op haar kamer, ze durft er al tijden niet te gaan slapen en is bang dat er brand uitbreekt en dat ze haar moeder kwijt zal raken.
Of ik eens mee wil voelen. Ik voel dat er een energie op haar kamer zit. Voor nu spreken we af dat het meisje voorlopig bij haar ouders in bed gaat slapen.
We spreken af dat ik op huisconsult kom.
Direct als ik binnenkom maakt diegene contact en ik ga eerst even rustig op het bed van haar dochter zitten. Dan komt er een lieve oudere dame bij me op bed zitten, en als ik vraag wie ze is, zie ik haar foto ineens op de kamer staan. Super oma verteld moeder mij. Ze is een tijdje geleden overleden. Deze vrouw laat me een beeld zien van een moeder met een klein kind aan de hand. En mijn aandacht gaat naar de hoek van de kamer, daar staat een persoon maar ik voel nog niet direct wat degene me wilt vertellen.
Ik krijg steeds het beeld te zien van de moeder met het kind aan haar hand. Ik krijg hoofdpijn en voel hoe hoog deze energie in zijn eigen energie zit, het voelt idd niet fijn.
Ik krijg een beeld van een brand te zien. Is er pasgeleden ergens brand geweest vraag ik? In de eerste instantie valt t kwartje niet meteen, maar dan staat de moeder op en haalt een rouwkaartje van het prikbord.
Ja zegt ze, mijn oom heeft een tijdje terug een auto in brand gestoken. Deze man bleek al langer niet meer in de realiteit te leven verteld ze en had last van psychoses. Hij heeft zich kortgeleden van het leven beroofd. Het blijkt de zoon van super oma te zijn. En ze verteld verder dat deze vrouw, de moeder van de man, hierdoor haar zoon al lange tijd kwijt was. Als ik haar vraag vanaf wanneer haar dochter niet meer alleen op haar kamer durft te slapen, blijkt dat precies vanaf het moment te zijn dat hij overleden is.
En dan maakt hij weer contact met me, ik voel zijn angst en verdriet en beide zijn zoekende, eigenlijk naar elkaar. Het voelt eenzaam en ik voel een diepe angst om geliefde te verliezen.
En hierdoor word de moeder zelf geraakt, zij kent namelijk deze gevoelens van verlatenheid ook, ze heeft als kind haar eigen moeder verloren. Haar dochter spiegelt haar eigen angst om geliefde kwijt te raken. En dat laat ik haar even bewust voelen.
Ik laat haar uitspreken richting haar dochter; alles wat van mij is, laat dat bij mij. Ik pak het op, jij mag het loslaten. Dit is van mij.
De energie in de hoek van de kamer wordt rustiger, en ik vertel dat hij niet voor het meisje hoeft te zorgen. Dat haar moeder dat zelf kan, en dat hij naar zijn eigen moeder mag gaan. En dan zie ik ze samen hand in hand staan, en steeds word het rustiger op de kamer.
Ik reinig de kamer nog en sluit het consult af.
Diezelfde avond krijg ik van moeder een berichtje;
Ze is vanavond rustig op haar eigen kamer gaan slapen, ze zei dat ze voelde dat het nu veel fijner en rustiger op haar kamertje was. Wel nog een beetje spannend, maar slapen ging nu wel weer.
Ook de volgende ochtend krijg ik een bericht dat ze heerlijk geslapen heeft. Als ik moeder weer zie, krijg ik een dikke knuffel. Die moest ik je geven van mijn dochter.
Dank je wel lieve moeder en dochter voor deze mooie reis <3
-Sanne